جلیل بشارتی در سال ۱۳۶۸ به سِمَت ریاست دفتر امور مناطق محروم منصوب گردید و با بهره‌گیری از تجارب مسئولیت‌های پیشین خود و با دلسوزی و تلاش مستمر توانست خدمات قابل توجهی را در مناطق محروم و حوزه‌های روستایی انجام دهد که این خدمات در دو زمینه‌ی اشتغال و عمران صورت گرفت.

مهم‌ترین نتایجی که از تلاش‌های شبانه‌روزی وی حاصل شد؛ پیگیری در زمینه‌ی راه‌اندازی و احداث بیش از ۴۳ هزار پروژه عمرانی از ابتدای برنامه‌ی اول در زمینه‌ی احداث راه روستایی و پل‌های متعدد، آب آشامیدنی، مراکز آموزشی و شبانه‌روزی، طرح‌های بهداشتی، توسعه شبکه برق سراسری در نقاط محروم و ایجاد طرح‌های چند منظوره‌ی اشتغال‌زا بوده به نحوی که وضعیت نسبی مناطق محروم در حد قابل توجهی بهبود یافته است.

همین خدمات ارزنده‌ی وی بود که او را مفتخر به دریافت نشان سازندگی در سال ۱۳۷۵ کرد.

روستانشینان سراسر ایران با این نام به خوبی آشنا هستند.

جلیل بشارتی پس از ۲۳ سال خدمت در مهرماه ۱۳۹۱ بازنشسته شد و جای خود را به سید عباس پورهاشمی سپرد.

سخنرانی جلیل بشارتی در چهارمین همایش مهرباران