حضرت آیت الله حاج آقا مجتبی تهرانی درگذشت. مجتهدی که نسل جوان پایتخت نشین خاطرات مناجات شبهای قدرش را از یاد نخواهند برد.

دبیرخانه ی دانشجویی حمایت از محرومان ضمن عرض تسلیت بمناسبت درگذشت این مرجع عالیقدر بخشی از سخنان ایشان را که در ماه رمضان امسال بیان شد، منتشر می نماید:

یا أیها الناس أنتم الفقراء الی الله…

آن‌‌‌طور که خدا در ابتدا برای بنده‌‌اش، مراجعه کردن به مخلوق را دوست ندارد و می‌‌گوید: باید سراغ من بیایی، همان‌‌طور هم اصرار کردن در مقابل مخلوق را دوست ندارد؛ یعنی اینکه سراغ مخلوقی بروی و بعد هم مرتّب اصرار کنی. اصل رفتن و پافشاری بعدش را بدش می‌‌آید. این‌‌طور هم نیست که در مسئله پافشاری و اصرار در دعا سقفی تعیین کرده باشند. به این صورت که «سقفی تعیین شده باشد و ما آن را باید رعایت کنیم» نداریم. شیطان راه‌های مختلفی دارد، برای اینکه رابطة عبد با خدایش را قطع کند و امیّدی که او به خدا بسته را می‌‌خواهد قطع کند. راه‌‌های مختلفی را می‌‌رود؛ مثلا یک‌‌‌مرتبه به ذهن انسان می‌‌اندازد که: چقدر بگویم؟! یک‌‌‌دفعه دعا کردم، بس است، دو دفعه گفتم، بس است؛ یا اگر خدا می‌‌خواست بدهد، تا حالا داده بود و… این شیطان است.